بررسی شعاع عملکرد ایستگاههای آتش نشانی و مکان یابی آنها با استفاده از gis مطالعه موردی شهر اهواز

چکیده شهرستان اهواز با موقعیت جغرافیایی 31 درجه و 20 دقیقه عرض شمالی و 48 درجه و 40 دقیقه طول شرقی می باشد. شهرستان اهواز از شمال به دزفول و شوشتر از شرق به رامهرمز و هفتگل، از جنوب به بندر ماهشهر ،شادگان و خرمشهر واز مغرب به دشت آزادگان و سوسنگرد محدود است. وسعت این منطقه حدود 7925 کیلومتر مربع است ودردو طرف رودخانه کارون ودر مسیر خط آهن سراسری واقع شده است. از اهداف این تحقیق می توان به کمبود ایستگاههای آتش نشانی در مناطق مختلف شهر که باعث تاخیر در رسیدن به محل حادثه و بالا رفتن آمار تلفات ناشی از حوادث شده است. دوری از مراکز آتش نشانی خود دلیلی بر بالا بودن نسبت تلفات بخصوص درمناطق محروم می باشد. ساکنان این مناطق اغلب از مهاجران و جنگ زده های شهر و روستاهای مرزی استان خوزستان می باشند. بی امنیتی محیط و برخی محدویت ها وعدم استفاده از استانداردهای شهری و نبود ایمنی در این مناطق باعث بالا رفتن آمار حوادث در این مناطق شده است. از دیگر اهداف این رساله دست یابی به پخشایش فضایی عادلانه در شهر می باشد. از آنجا که این تحقیق به منظور توصیف عینی و کیفی محتوای مفاهیم به صورت نظام دار انجام می شود، روش این تحقیق توصیفی – تحلیلی ( تحلیل محتوا ) می باشد. در این پژوهش با توجه به اهداف یاد شده، روشی که جهت بررسی وضع موجود کاربرها از نظر استقرار و نیز پیشنهاد مکان بهینه برای ایستگاههای آتش نشانی به کار گرفته شد، استفاده از gis می باشد. همچنین از طریق مراکز علمی و کتابخانه ای و مراجع مورد نیاز از داخل و خارج از کشور، منابع نظری و علمی موضوع گردآوری و طبقه بندی شد. بهمین ترتیب می توان گفت که مشاهدات میدانی جهت جمع آوری اطلاعات از مناطق نامبرده و نیز مراجعه به سازمان آتش نشانی و شهردارهای مربطه صورت گرفته است. بنابراین سعی می شود که با استفاده از gis ( extension : special analysis ) به مکان یابی مناسب ترین سایت های آتش نشانی جهت ساخت واحد های جدید در این رساله کار شود. مطالعه و شناخت امکانات و کاربری های موجود درشهر اهواز که در فاز نهایی و طبق هدف بندی این تحقیق به مکان یابی مناسبترین سایت های خدماتی- ایمنی می انجامد. بر روی نقشه آوردن کاربری های موجود راه را برای مطالعات مشابه هموار می کند. محدودیت ها و مشکلات که در این تحقیق قابل ذکر می باشند را می توان به ترتیب،1- عدم دسترسی و مجوز استفاده از طرح تفصیلی شهر اهواز ،2- متفاوت بودن اطلاعات بدست آمده از ارگان ها و سازمان های مختلف، 3- عدم همخوانی تقسیمات شهری تعریف شده در ارگان ها و وضعیت کاربری موجود، تقسیم نمود. از نتایج این کار بوضوح می توان به فضای های پیشنهادی جهت ساخت مراکز جدید آتش نشانی اشاره نمود که خود باعث کاهش آمار حوادث در شهر می شود. در پیشنهادات سعی شده که بهترین نقاط برای ساخت ایستگاههای آتش نشانی با توجه به مناطق همجوار و کاربری های موجود اشاره شود. با توجه به الگویی که در تحقیق وجود دارد، دیگر محقیقین می توانند به بررسی سایر خدمات شهری (آموزشی، صنعتی،..) و یا حتی دیگر کاربری ها با اهمیت (بیمارستان و درمانگاه، پارک .... ) بپردازند. واژگان کلیدی: شهر اهواز، مکان یابی ایستگاههای آتش نشانی، gis (extension: special analysis)